มีข่าวมาบอก

สวัสดีครับผม พี่น้องชาวเรือทั้งหลาย และก็ยินดีต้อนรับ น้องใหม่ทุกๆคน ทั้งที่กำลังหางานเรือและก็เร่ิมทำงานเรือมาซักพักนึงแล้ว เอาเป็นว่าลูกเรือไทยเหมือนกันนะแหละครับ ไม่ว่าคุณจะอยู่ของบริษัทไหน หรือว่าทำอะไรอยู่ ไม่ว่างานเรือสำราญหรือว่างานเรือสาขาอื่น พวกเราก็คือ Thaiseaman หรือว่าลูกเรือไทยนะแหละครับผม ยินดีต้อนรับทุกคน แต่ว่าข้อมูลที่มีในบล็อคนี้แล้ว ส่วนใหญ่ก็จะเน้นไปทางคนที่ทำงานเกี่ยวกับเรือสำราญซะมากกว่า ซึ่งจริงๆ แล้วน้าต้องขอบอกไว้ก่อนนะว่าตอนนี้คนทำอาชีพเรือสำราญนั้น บางคนบางแผนกก็ไม่ได้สำราญอะไรมากมายอย่างเมื่อก่อนแล้วแหละ แต่ว่าก็ไม่ได้หนักหนาอะไรมากมาย แบบประมาณว่ายังเอาอยู่ แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ทุกส่ิงทุกอย่างบนโลกใบนีี้ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา หน้าที่ของเราๆ ทุกคนก็คือปรับเปลี่ยนตัวเอง ให้เข้ากับส่ิงต่างๆ รอบๆ ตัวเราที่มันเปลี่ยนแปลงอยู่ให้ได้แค่นั้นเองครับผม จะคอยให้อะไรรอบๆ ตัวมันเปลี่ยนเข้ามาหาเราคงไม่ได้เสมอไปครับ ถึงเวลาก็ต้องปรับเปลี่ยนกันไปตามยุคครับผม เหมือนกับโทรศัพท์แหละครับ มีอยู่ช่วงนึงที่เราใช้ระบบกดปุ่มกันเสียเคย แต่ว่าพอมีแบบสัมผัสมา ใหม่ๆ ก็ไม่คุ้นกัน เดี๋ยวนี้เป็นงัยล่ะครับผม เด็กอนุบาลก็ยังใช้กันได้เลย เอาเป็นว่าถึงคราวที่ต้องปรับเปลี่ยนวิธีการทำงาน และวิธีการใช้ชีวิตกันบ้างก็แค่นั้นเองครับผม อันนี้เป็นแค่ข้อคิดเล็กๆ น้อยๆ จากน้าเองนะ
เอาล่ะครับ วันนี้มีข่าวซึ่งจริงๆ ก็ไม่ได้ใหม่อะไรมากมาย แต่เพียงแต่ว่ามันพึ่งจะเกิดขึ้นแบบสดๆ ร้อนๆ กับเพื่อนของเราคนนึ่ง เมื่อไม่นานมานี้เอง และก็เลยอยากจะนำเรื่องราวตรงนี้มาเล่าสู่กันฟัง น้าว่าอาจจะเป็นประโยชน์กับทุกๆคนบ้างไม่มากก็น้อย และเชื่อว่าบางคนก็อาจจะเคยเจอเรื่องราวอย่างนี้บ้างแล้วก็เป็นได้
คือว่าเพื่อนของเราคนนี้ กลับมาพักร้อน และระหว่างที่อยู่บ้านนี่เอง ก็แบบว่าได้รับอุบัติเหตุ ก็ค่อนข้างรุนแรงพอสมควร ถึงกับนอนโรงพยาบาลอยู่ 4 วัน และก็ต้องทำการผ่าตัดและเย็บแผลอยู่อีกหลายที่พอสมควร เอาเป็นว่าหนักเอาการ หมดค่ารักษาไปประมาณ 80,000 กว่าๆ เห็นจะได้ เงิน 80,000 บาท นี้ถ้าตอนที่เราๆ ทำงานกันอยู่บนเรือ มันก็ดูเป็นเงินที่ไม่ได้มากอะไรหรอก แต่ก็เชื่อว่าก็ไม่ได้น้อยซะจนเกินไปนัก แต่ว่าลองถามตัวเองกันทุกคนดูก็แล้วกันว่า เงิน 80,000 บาท ตอนที่เราพักร้อนอยู่บ้านนั้น มันมีค่ามากแค่ไหน อันนี้น้าว่าทุกๆคนที่กำลังพักร้อนอยู่ที่บ้านน่าจะเข้าใจกันเป็นอย่างดี โดยเฉพาะใครที่ต้องพักร้อนอยู่บ้านนานๆ แล้วล่ะก็ มันเยอะมากเลยแหละ ทีนี้เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา เรามักจะได้ยินกันอยู่เสมอว่า เรามีประกันคุ้มครองเราในกรณีที่เราเสียชีวิตเท่านั้น หรือว่าถ้ากลับมารักษาตัวที่บ้านก็ต้องถูกส่งมาจากเรือเท่านั้น เราถึงจะได้รับ ค่ารักษาพยาบาลจากบริษัท นั่นก็คือส่ิงที่เราได้รับรู้มากันเป็นเวลานาน และก็ไม่ค่อยได้เข้าไปดู ไปศึกษามากนัก เพราะเราและรวมถึงน้าเองก็คิดว่า มันไม่ได้เกิดขึ้นกับเรา และเราก็ไม่อยากให้มันเกิดขึ้นด้วย ก็เลยไม่ค่อยได้สนใจที่จะไปศึกษาดู แต่ว่าพอเรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาแล้ว ตอนนี้ก็เลยต้องมาทำความรู้จักกับสิทธิที่เราพึงมีกันบ้าง
บริษัทที่ทำประกันให้เรานั้น แม้ว่าเราจะไม่ได้จ่ายเงินค่าประกันไปกันนานแล้วก็ตาม แต่ว่าบริษัทยังเป็นผู้จ่ายเงินค่าประกันให้เราอยู่ตลอดจนกว่าเราจะหมดสภาพการเป็นลูกเรือนะแหละ บริษัทที่ว่านี้ก็คือ MHG Insurance Broker คิดว่าชื่อนี้หลายๆคนคงคุ้นเคยกันดี เมื่อหลายปีก่อน ที่เราต้องมาทำเรื่องคำขอเงินค่าประกันของเราคืน ตั้งแต่นั้นมาเราก็แทบจะไม่เห็นหน้า เห็นตามันอีกเลย จนกว่าใครบางคนจะต้องมีเรื่องมีราวให้ได้ติดต่อกับมัน บริษัท MHG นี้่ ก็คือบริษัทที่เป็นตัวแทนในการติดต่อเกี่ยวกับการเอาประกันของลูกเรือของหลายๆ บริษัทว่างั้นเถอะ ถ้าอยากรู้รายละเอียดและความเป็นมามากกว่านี้ น้าแนะนำให้เข้าไปอ่านไว้หน่อยนึงก็ดีนะ ที่ http://www.mhginsurance.com มีข้อมูลดีๆ และส่ิงที่เราควรจะรู้อีกเยอะแยะในนั้น รู้ไว้ใช่ว่า เอาล่ะครับ กลับมาที่เรื่องของเพื่อนที่ประสบอุบัติเหตุกันต่อ หลังจากออกจากโรงพยาบาล ตั้งสติได้แล้ว ก็เกิดความรู้สึกว่า เราน่าจะได้รับความคุ้มครองตรงนี้ด้วย เพราะว่าวันที่ประสบเหตุก็อยู่บ้านมาได้แล้วประมาณ เดือนกว่าๆ เอง ก็เลยลองมาคุยกันกับน้า และก็ลองติดต่อเพื่อนๆ ที่อยู่บนเรือ กันอยู่พักนึง และก็ได้คำตอบกลับมาว่า เราต้องติดต่อไปที่ MHG นี่แหละ ก็เลยเร่ิมต้นกระบวนการในการติดต่อขอเคลม ค่ารักษาพยาบาล ต่างๆที่เราได้ใช้จ่ายไป เป็นเงินถึง 80,000 กว่าบาท
ก็เลยเร่ิมต้นเข้าไปใน Web ของ MHG และพอเข้าไปในหน้าแรกก็ให้เข้าไปทางด้านมุมบนขวามือจะมีข้อความว่า Benefits Resource Member Login  ให้คลิกเข้าไปที่นี้แล้วก็ใส่ Username และ Password เหมือน Log in ทั่วไป 
Username คือ princess2
Password คือ princesswave
หลังจากนั้นก็จะเข้ามาอีกหน้านึ่ง ให้เข้าไปทางด้านมุมซ้ายมือเพื่อทำการ Download Claim Form
ลิงค์ที่ชื่อว่า Claims Procedures
แล้วพอเข้าหน้านี้แล้ว ให้คลิกที่ Download Claims Forms [word doc]
ก็จะเข้าไปหน้าสำหรับ โหลด Claims Form สำหรับใครที่มีข้อมูลทุกอย่างอยู่แล้ว ก็สามารถพิมพ์ข้อมูลต่างๆในนั้นให้เสร็จเลย แล้วค่อยปริ่้นออกมา หรือว่าจะปริ้นตัวฟอร์มออกมาก่อนแล้วใส่ข้อมูลให้ครบแล้วค่อยกลับไปพิมพ์ก็ได้ ฟอร์มนี้มีอยู่ 2 หน้า ก็เป็นข้อมูลของผู้ป่วย และข้อมูลทางการแพทย์ และก็ข้อมูลของลักษณะอาการ ที่ต้องกรอกให้ละเอียดพอสมควร ดูให้ดีๆ ที่ละหัวข้อ หลังจากกระบวนการตรงนี้เสร็จเรียบร้อย ก่อนที่จะทำการส่ง E-mail ไปที่ customerservice@gmmusa.com ให้เตรียมเอกสารเกี่ยวกับค่าใช้จ่าย เน้นนะครับว่าต้องมีชื่อเป็นภาษา English ในใบเสร็จด้วย  และก็หนังสือรับรองของนายแพทย์ที่ดูแลอาการ [English นะครับ] แล้วก็ Claims Form ที่พิมพ์ข้อมูลเรียบร้อยสมบูรณ์พร้อมลายเซ็นต์ของผู้ป่วย [แนะนำว่าให้เซ็นต์ชื่อให้เหมือนกับใน Passport] ให้เป็นที่เรียบร้อย แล้วก็ทำการแสกนไฟล์เพื่อส่งหลักฐานไปยัง E-mail ด้านบน โดยใน E-mail นั้นก็ควรจะระบุตัวตนให้ชัดเจนหน่อยก็แล้วกันประมาณว่า

ชื่อ- นามสกุล
หมายเลขพนักงาน
บริษัทที่ทำงาน
ประเทศ
ลักษณะของการประสบเหตุ
เอกสารที่ส่งมาประกอบ
และข้อมูลที่คิดว่าจำเป็นในการแจ้งเหตุของแต่ละคน

หลังจากส่ง E-mail เรียบร้อยแล้ว ให้ทำการโทรไปแจ้งด้วยก็จะเป็นการดี โดยสามารถโทรไปได้ที่เบอร์นี้ครับ +1 954 370 6404 โทรได้ตลอดนะ เขาบอกมา วันนั้นลองโทรไปตอน 6 โมงเย็นบ้านเรา ที่โน่นก็น่าจะประมาณ 6 โมงเช้า มันก็มีคนรับอยู่นะ ใช่ครับผม มันเป็นเบอร์ต่างประเทศ แนะนำว่าสมัครแพ็คเก็จโทรเมืองนอกราคาประหยัดก่อนนะครับผม เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน
หลังจากเสร็จสิ้นกระบวนการตรงนี้แล้ว ที่นี้ก็คอยการตอบรับ และการพิจารณาของทางบริษัท ประมาณ 3-5 วันทำการ พูดง่ายๆว่า ประมาณหนึ่งอาทิตย์นะแหละ ครับผม ตอนนี้เรื่องของเพื่อนของเราก็ยังไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์เหมือนกัน พึ่งสดๆ ร้อนๆ เอาเป็นว่าเดี๋ยวอีก 2-3 วันถ้าได้เรื่องยังงัย น้าจะกลับมาอัปเดทกันให้รู้ถึงขั้นตอนต่อไป กันอีกรอบก็แล้วกันนะครับ
เรื่องการเกิดอุบัติเหตุนี่ ไม่มีใครอยากให้มันเกิดหรอกครับผม แต่ว่าถ้ามันเกิดขึ้นมาแล้วเราจะทำและจัดการกับมันยังงัยนี่ซิ เป็นเรื่องท่ีน่าจะรู้เอาไว้ครับผม
แล้วเจอกันนะครับ ก่อนจากเอารูปสวยๆงามๆ มาฝากน้องใหม่กันครับ คนเก่าๆ คงเห็นกันมาจนเบื่อแล้ว

ชุดนี่เป็นรูปเรือของแต่ละบริษัท ครับผม จอดในที่ต่างๆ กันบางรูป บอกตรงๆ ว่าจำไม่ได้เหมือนกันว่ามันที่ไหน เอาเป็นว่าเอามาให้ดูกันแก้เซ็งก็แล้วกันนะครับ

คุ้นๆ ว่าเป็นที่ Aruba

พี่เล็ก กับพี่ใหญ่ เจอกัน

อันนี้ก็ไม่มั่นใจว่าอยู่ที่ไหน

Ocean princess เมื่อ 2 ปีกว่าได้แล้ว

นี่ก็อีกหนึ่งที่ ที่จำไม่ได้แล้ว 

น่าจะเป็นที่ St. Kitts แถวๆ Caribbean 

อีกมุมนึง

บั้นท้ายอันมีสเน่ห์ และเป็นจุดเด่นของบริษัทไปเลย

Moby เรือข้ามฝากแถวๆ  Italy ตกแต่งลวดลายซะ

นี่ก็เป็นเรือสำราญท้องถ่ิน ดูจากสภาพแล้วน่าจะอายุมากกว่าเราอย่างแน่นอน
เอาล่ะครับฝากกันไว้แค่นี้ก่อนครับ แล้วเดี๋ยวกลับมาต่อกันตอนจบเกี่ยวกับการเคลมประกันตอนที่เรายังพักร้อนอยู่ครับผม 

แจ้งเปลี่ยน e-mail

สวัสดีกันอีกครั้ง พี่ๆ น้องๆ และเพื่อนๆ ทุกๆคน ก่อนอื่นเลยต้องขอโทษด้วยที่ปล่อยให้พื้นที่ตรงนี้ว่างอยู่ตั้งเกือบปีเลย ก็เพราะว่าน้าไม่สามารถเข้ามาในหน้าบล็อคของน้าได้อยู่พักนึง พักใหญ่ๆ เลยแหละ ก็เพราะว่าจำ e-mail สำคัญของตัวเองผิดไป ยังเปิดหน้าจออีก email อยู่แต่ว่าก็พยายามจะใส่ Password อีกอันนึงให้ได้อยู่หลายครั้งจนระบบมันบล็อคหน้าจอเข้าใช้งานเขียนบล็อค และต้องติดต่อทางเ Google อยู่ตั้งหลายครั้งหลายครา และก็นานแสนนาน ตอนนั้นอยู่บนเรือด้วยก็เลยไม่ค่อยสะดวก พึ่งจะกลับมากู้ชีวิตบล็อคของตัวเองได้นี่แหละ เอาเป็นว่ากลับมาแล้ว และที่สำคัญก็ต้องขอโทษน้องๆทุกๆคนที่ได้ส่ง e-mail มาถามน้าเรื่องต่างๆ เกี่ยวกับงานเรือนั้น น้าก็พึ่งได้เปิดเจอนี่แหละ ต้องขอโทษทุกๆคนเลยนะ ที่ปล่อยให้รอ ไม่รู้ว่ามีกี่คนแต่ว่าที่เห็นนี่ก็เยอะแล้วนะ พึ่งดูย้อนหลังไปไม่กี่เดือนเอง เอาเป็นว่าจะพยายามตอบให้ครบทุกคนที่ส่ง email เข้ามานะ ช้าบ้างก็อย่าว่ากันนะ แต่ว่าจะตอบให้ทุกคน และสำหรับใครที่พึ่งเข้ามาอ่านวันนี้ และหรือต่อจากนี้ไป ก็ขอให้มั่นใจได้เลยว่า ทีนี้น้าจะกลับมาอัปเดทบล็อคให้ทุกๆ อาทิตย์เป็นอย่างน้อย จะช้าจะเร็วกว่านั้นก็แล้วแต่ปัจจัยหลายอย่างรอบๆตัวก็แล้วกัน แต่ว่าไม่กินอาทิตย์ น้าต้องกลับมาอัปเดทข้อมูลให้กับทุกๆคนแน่นอน สำหรับใครที่ถามมาจนเดี๋ยวนี้อาจจะได้ขึ้นไปทำงานเรือแล้วก็ได้ ก็อย่าน้อยใจนะ มีอะไรก็ลองถามเข้ามาใหม่ รับรองทีนี้ไม่เกิน วันสองวัน น้าต้องตอบกลับแน่นอน ทีนี้ันี่คือ e-mail อันใหม่นะ ส่งมาที่นี้ถึงชัวร์ chatseaman@gmail.com สำหรับใครที่มี email อันเก่าก็ขอให้ยกเลิกอันนั้นไปซะ และก็ใช้อันนี้ในการติดต่อกับน้า และหรือตอนนี้ถ้ายังอยากที่จะติดตาม น้าชาติ ต่อไปก็ให้เข้าไปเป็นแฟนเพจของหน้าได้ที่นี่ Facebook/คนชงเหล้า ชื่ออาจจะไม่คุ้น แต่ว่าคงชงเหล้ามันก็คืองานที่น้าทำอยู่บนเรือ [Bartender] และที่เพจ คนชงเหล้านั้น ก็จะเป็นแหล่งรวบรวมบทความและบล็อคทั้งหมดของน้าชาติไว้ และทันทีที่น้าอัปเดทบทความเมื่อไหร่ เราก็จะได้รับการแจ้งเตือนผ่านทาง Facebook ทันที ทีนี้คิดว่าคงไม่พลาดการติดต่อกันแล้ว และหรือถ้ามีคำถามง่ายๆ ก็ฝากข้อความหรือจะโพสต์ไว้ก็แล้วแต่ ถ้าง่ายๆ น้าก็จะตอบให้ทางหน้าเพจเลย แต่ว่าถ้ามันเป็นเรื่องที่น่าจะคุยกันหลังไมค์ก็จะส่งให้ทางข้อความหรือว่าทาง email เอาก็แล้วกัน เอาล่ะ เรือง email น่าจะโอแล้ว ต่อจากนี้ไปก็คงจะไม่ขาดหายเรื่องการติดต่อแล้ว ยังงัยก็ติดตามกันต่อไปนะครับผม

กลับมาแล้ว

สวัสดีครับผม มิตรรักแฟนบล็อค และพี่ๆ น้องๆ ทั้งหลาย เป็นยังงัยกันบ้างครับ น้าหายไปนานเลย ร่วมปีหรือว่าปีกว่านี่แหละ เอาเป็นว่าก็ไม่ได้ไปไหนไกลหรอก ก็ยังป่วนเปี้นลอยคออยู่กลางทะเลเหมือนเดิมนี่แหละ ดวงคนมันจะอยู่น้ำ ให้ขึ้นบกมาก็อยู่ได้เดี๋ยวเดียว ก็อยากจะลงน้ำอีกแล้ว ตอนนี้ก็เลยล่องไปล่องมาอยู่อย่างนี้ แล้วตอนนี้น่ะ งานและระบบเรือของที่น้าทำอยู่ก็รู้สึกว่าถึงยุคแห่งการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง [อีกแล้ว]ที่ค่อนข้างจะเยอะและเรียกได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อยู่พอสมควร ก็มีทั้งในบางเรื่องที่เป็นเรื่องดี ที่พอจะรับได้ แต่ว่าในบางเรื่องที่เขาเปลี่ยนแปลงก็เป็นเรื่องที่ไม่สู้จะดีนักที่เราก็ต้องรับให้ได้ ก็แค่นั้นเอง แต่จะว่าไปแล้วต่อให้มันเปลี่ยนแปลงยังงัยหรือว่าปรับเปลี่ยนยังงัย ตราบใดที่เขายังให้เงินเราอยู่ มันก็แล้วแต่เราแล้วแหละว่าจะเอายังงัย แล้วเป็นงัยกันบ้าง น้าหายไปเป็นปีคิดว่าคงพอมีน้องใหม่ในวงการเรือกันมาบ้างนะ ถือว่าเราเข้ามาไม่ถูกจังหวะ แต่ก็ไม่ได้บอกว่ามันเลวร้ายอะไรขนาดนั้นนะ ตอนนี้คนเก่าๆหลายๆคน จากหลายๆประเทศก็เริ่มเบื่อๆงานเรือกัน และโดยเฉพาะชาติยุโรป ตอนนี้ดูเหมือนกับว่าจะเดินหัวแดงกันเต็มเรือ แต่ว่าตอนนี้เขากำลังพยายามจะเข้าร่วมกับ Euro อยู่ ถ้าเขาได้เข้าร่วม Euro นั่นก็หมายความว่าคนยุโรปก็จะมาทำงานเรือน้อยลง รายละเอียดมันมีอีกเยอะว่าทำไมมันจะมาทำงานน้อยลงเอาเป็นว่าเดี๋ยวจะกลับมาเล่าให้ฟังทีหลังก็แล้วกันนะ วันนี้แค่อยากแวะมาทักทายก่อนที่จะลืมกันไปซะก่อน หนี่งปีแล้วที่น้าไม่ได้เข้ามาอัปเดทข้อมูลอะไรเลย แต่ปรากฎว่ามีจำนวนคนที่เข้ามาดูบล็อคนี้ในเวลาหนึ่งปีที่ไม่มีการอัปเดทอะไรเลยอยู่ตั้ง 6,000 กว่าครั้ง หรือคน[คือว่าเข้ามาครั้งเดียวแล้วไปเลยไม่กลับมาอีกเลย555]ยังงัยต่อไปนี้ถ้าได้เข้ามาอ่านบทความบทนี้ ก็ขอให้รู้ไว้ว่าต่อไปนี้น้าจะกลับมาอัปข้อมูลให้ตลอดเหมือนเดิมครับ ยังงัยก็ขอบอกขอบใจมิตรรักแฟนบล็อคทั้งหลายนะที่ยังติดตามกันมาจนถึงทุกวันนี้ แล้วเจอกันครับ Enjoy Your Cruise....